ملك الشعراى بهار، محمد تقى (1266ـ1330ش):
در غديرخم امروز، باده اى به جوش آمد
كز صفاى او روشن، جان باده نوش آمد
وان مبشّر رحمت، باز در خروش آمد
كان صنم كه از عشّاق، برده عقل و هوش آمد

آيت اللّه شيخ محمد حسين غروى اصفهانى (1296ـ1361ق):

باده بده ساقيا، ولى زخمّ غدير
چنگ بزن مطربا، ولى به ياد امير
تو نيز اى چرخ پير بيا ز بالا به زير
داد مسرّت بده، ساغر عشرت بگير

صغير اصفهانى (1312ـ 1390ق):

دهيد مژده به رندان مى پرست امروز
كه پير ميكده آمد قدح به دست امروز
به هر كه بنگرى از شيخ و شاب و خرد و كلان
بود ز باده خمّ غدير مست امروز

اديب الممالك فراهانى (1277ـ 1336ق):

برآمد بامدادان، مهر روشن
به پهناى فلك گسترده دامن
چو تركى آتشين رخ بر نشسته
فراز صحن، ديباى ملوّن

ميرزا حبيب اللّه خراسانى (1266ـ 1327ق)
امروز كه روز داروگير است
مى ده كه پياله دلپذير است
چون جام دهى به ما جوانان
اول به فلك بده كه پير است

صبورى كاشانى (م1322ق):

امروز روز رونق دين پيمبر است
امروز روز جلوه آيين داور است

امروز روز تقويت دين مصطفاست
امروز روز تهنيت شرع انور است

اختر طوسى، ميرزا غلامحسين (1268ـ1334ق):

در قصيده بلندى گويد:

وامق يزدى، ميرزا محمد على (م1255ق):

شد عيد غدير خم، اى ساقى گلرخسار
شكرانه اين نعمت، خشت از سر خم بردار

روزى است كه از داور، شد حكم به پيغمبر
تا خود به سر منبر، بى پرده كند اظهار

جيحون يزدى، ميرزا محمّد (م1301ق):

در قصيده اى به مطلع:

مست از غديرخم نگر مهر و مه و ارض و سما
آرى مجو هوشى دگر چون شد سقايت با خدا

مى، وحى و خمّش عقل كل، پر زو غدير از بوى گل
بخشنده سلطان رُسل، نوشنده شاه اوليا

چون شد على بر انس و جان مولاى پيدا و نهان
مقصود ايزد شد عيان ز ارسال خيل انبيا

شمس الشعراء ميرزا محمّد على سروش اصفهانى (1228ـ1285ق):

از سروش اصفهانى آثار زيادى در مدح و مناقب و مراثى اهل بيت(علیهم السلام) به يادگار مانده است؛ مثل: "زينة المدايح"، "روضة الاسرار" (مانند "زبدة الاسرار" صفى و "گنجينة الاسرار" عمان سامانى) و ديوان اشعار كه چاپ شده است. سروش اصفهانى در ده ها مورد از غديرخم ياد كرده است كه تنها به نقل بخشى از يكى بسنده مى شود: