بسم الله الرحمن الرحیم

اکنون زمانی است که امام رضا علیه السلام به شهادت رسیده است و بسیاری از مردم و حتی علماء و بزرگان درباره امام پس از او دچار شبهه و تردید شده اند؛ چرا که سن فرزند او حضرت جواد علیه السلام، حدود هفت سال است و عموم مردم باور نمی¬کنند نوجوان هفت ساله¬ای بتواند امام و جانشین امام باشد.

وقتى «مأمون» از «طوس» به «بغداد» آمد، نامه اى براى حضرت جواد (ع) فرستاد و امام را به بغداد دعوت كرد. البته اين دعوت نيز مثل دعوت امام رضا به طوس، دعوت ظاهرى و در واقع سفر اجبارى بود.

حضرت پذيرفت و بعد از چند روز كه وارد بغداد شد، مأمون او را به كاخ خود دعوت كرد و پيشنهاد تزويج دختر خود «اُمّ الفضل» را به ايشان كرد.

امام در برابر پيشنهاد او سكوت كرد. مأمون اين سكوت را نشانه رضايت حضرت شمرد و تصميم گرفت مقدمات اين امر را فراهم سازد.

او در نظر داشت مجلس جشنى تشكيل دهد، ولى انتشار اين خبر در بين بنى عباس انفجارى به وجود آورد: بنى عباس اجتماع كردند و با لحن اعتراض آميزى به مأمون گفتند: اين چه برنامه اى است؟ اكنون كه على بن موسى از دنيا رفته و خلافت به عباسيان رسيده باز مى خواهى خلافت را به آل على برگردانى؟! بدان كه ما نخواهيم گذاشت اين كار صورت بگيرد، آيا عداوتهاى چند ساله بين ما را فراموش كرده اى؟!

آگاهیهای تاریخی درباره زندگی امام جواد علیه السلام چندان گسترده نیست؛ زیرا افزون بر آن که محدودیتهای سیاسی همواره مانع از انتشار اخبار مربوط به امامان معصوم علیه السلام می گردید، تقیه و شیوه های پنهانی مبارزه که برای " حفظ امام و شیعیان از فشار حاکمیت" بود، عامل مؤثری در عدم نقل اخبار در منابع تاریخی است. افزون بر آن، زندگی امام جواد علیه السلام چندان طولانی نبوده است که اخبار فراوانی هم از آن در دسترس ما قرار گیرد.

در روز تولد حضرت ابوجعفر امام محمد تقی علیه السلام، نور الهی در جهان تابیدن گرفت و دیدگان را روشن ساخت. آن امام همام در شب جمعه 19 ماه مبارک رمضان یا 15 این ماه یا روز جمعه 10 رجب در شهر مدینه به دنیا آمد. قولی كه در كتاب مصباح المتهجد آمده، تاریخ اخیر را تایید می‏ كند.

همان طور كه متون تاریخى تصریح كرده اند مامون بزرگ ترین و مهم ترین خلیفه عباسى و داناترین، دور اندیش ترین و مكارترین آنان بوده است .او پس از آن كه به اشتباه گذشتگانش در رفتار با ائمه اهل بیت علیهم السلام پى برد، تلاش نمود كه با آنان به روشى نو، و در نوع خود بى نظیر، كه در پس آن نیرنگى سخت تر و توطئه اى بزرگ تر نهفته بود رفتار كند.

مامون به گردآوردن علما و اهل كلام خصوصا از معتزله، كه اهل محاجه و جدل و موشكافى مسایل بودند، اهتمام مى ورزید تا آنان امام رضا علیه السلام را محاصره كنند و در گفتگوها و مباحثاتشان ، آن حضرت را در خصوص بزرگ ترین مدعاى خود و پدرانش كه داشتن علم خاص به علوم و آثار پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله بود، شكست بدهند.

امام علت ایجاد خلقت، و محور كاینات است. پس خدای سبحان از حكمت ها و شگفتی های آفرینش ایشان را مطلع می ‌فرماید تا به بندگان خبر دهد و در روز حشر بر مردم حجت باشد. در این میان، خداوند سبحانی كه دارای قدرت بی ‌انتهاست، مساله امامت را برای كودک نیز مقدر فرموده است، مانند آن چه در گذشته نسبت به بعضی از پیامبران انجام داده است. از جمله یحیی را در سن كودكی به نبوت برانگیخت و عیسی را در گاهواره، پیامبری عطا فرمود.

حضرت امام محمدتقی بن علی بن موسی الرضا - علیه السلام - نهمین پیشوای شیعیان، بنا بر قول مشهور در دهم رجب سال 195 قمری در مدینه چشم به جهان گشود. نام مادر آن حضرت «سبیكه نوبیه» (1) از خاندان «ماریه قبطیه» - جاریه‌ رسول اکرم صلی الله علیه و آله – (2) و از زنان با فضیلت روزگار است. رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره او فرمودند: «بابی ابن خیرة الاماء(3) الطیبة الفم، المنتجبة الرحم (4)؛ پدرم فدای پسر بهترین كنیزان كه دهانی پاك و رحمی نجیب دارد» .

خاندان عصمت و طهارت علیهم ‌السلام همگی در مكتب ربوبی تربیت شده ‌اند و در صفات و مكارم اخلاق به حد اعلای نبوغ رسیده ‌اند و هر یك از آن‌ها بنا بر مقتضیات عصر خود، یك یا چند صفتی را به عرصه ظهور و بروز رسانده ‌اند و در این میان برخی از خصال، در بوته اجمال مانده است، ولی مسلما آن بزرگواران در تمامی مكارم اخلاقی به سر حد كمال بوده ‌اند اگرچه اظهار آن بسته به حاجت محیط بوده است.

حضرت محمد بن علی التقی علیه السلام اولین امامی است که در سنین کودکی به امامت شیعیان منصوب شدند. درصورتی که امامت در این سن در میان امامان سابقه نداشت. همین امر موجب شد واکنش هایی حتی از سوی بزرگان شیعه در زمان خود حضرت جواد صلوات الله علیه صورت گیرد. و تردیدی در امامت ایشان در میان دوست و دشمن پدیدار گردد. تردیدهایی که در عصر حاضر با رنگی نو و در قالبی به روز شده مطرح می شود که مگر ممکن است طفلی هفت ساله رهبری دینی جامعه اسلامی را عهده دارشود؟ کودکی که نه درس خوانده و نه تحت تربیت مربی کارآزموده قرارگرفته و نه تجربه چندانی در مسایل روز کسب کرده است.

خلفای بنی امیه و بنی عباس دایما در صدد خیانت و ظلم به اهل بیت علیهم السلام بودند و در طراحی توطئه علیه آنان هیچ كوتاهی نمی كردند. بالاترین چیزی كه این ظالمان را آزار می داد و به هیچ وجه برایشان قابل تحمل نبود محبوبیت و نفوذ مردمی اهل بیت علیهم السلام بود كه روز افزون می نمود و هر چه زمان می گذشت این چراغ نورانی، پر فروغ تر می شد و هر چه این خلفا با آن مقابله می كردند نتیجه عكس را به دنبال داشت :

«یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم و الله متم نوره و لو كره الكافرون»(2) می خواهند نور خدا را خاموش كنند در حالی كه خداوند در حال كامل كردن نور خود است اگرچه كه كافران نخواهند .