یکی از بزرگ ترین دلایل بر وجود فضیلت در انسان اعتراف مخالفان بر این فضیلت است. و این اعتراف نشانه دارا بودن این ویژگی در صاحب فضیلت آن هم در اوج خود است به گونه ای که زبان زد خاص و عام شده تا جایی که دشمنان نیز نمی توانند آن را انکار کنند. علمای اهل تسنن و در راسشان پیش وایان چهارگانه آنان با وجود این که در مقابل امام جعفر صادق(علیه السلام) مکتب علمی فقهی راه انداختند اما در برابر مقام والای علمی امام سر تعظیم فرود آورده اند. مخفی نماند که هر چهار امام اهل تسنن بی واسطه و یا با واسطه شاگردی امام ششم شیعیان را در کارنامه علمی خود دارند و مقام علمی خود را مدیون ایشان هستند.

آداب و وظایف ما در عصر غیبت

ما در عصر غیبت، تکالیف و وظایفی داریم که عمل به آن، ارتباط ما را با امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مستحکم می کند، آن گاه می توانیم از وجود نوارنی آن حضرت که در پس پرده غیبت قرار گرفته، بیشترین بهره را ببریم، نظر شما را به بخش مهمی از این وظایف سازنده جلب می کنیم.

عده ای از شیعیان مانند شیخ مفید(ره) آغاز غیبت صغری را از هنگام ولادت حضرت مهدى(عجل الله فرجه) به شمار آورده اند(1). زیرا از همان سال هاى آغازین ولادت آن حضرت غیبت نسبى داشت و شمارى اندک از یاران وى را مشاهده کردند. و مدت طول آن را تا زمان وفات چهارمین سفیر می دانند بنابراین نظر دوره غیبت صغرا تقریباً 74 سال مى شود یعنى از آغاز ولادت تا پایان سفارت آخرین سفیر حضرت.

شیعه اعتقاد ندارد که غیبت امام در سرداب است و خودشان او را در سرداب مخفى کرده‏ اند و از همان جا نیز ظهور خواهد کرد، بلکه اعتقاد شیعه -که با احادیث تایید شده- آن است که او از مکه معظمه، مقابل خانه خدا ظهور خواهد کرد. هرگز کسى قایل نشده که سرداب مقدّس، آن نور را در خود مخفى کرده است.

پس از آن كه امام تراژدى پیش نهاد خلافت را با توجه به جدى نبودن آن از سوى مامون ، پشت سر نهاد، خود را در برابر صحنه بازى دیگرى یافت . آن این كه مامون به رغم امتناع امام هرگز از پاى ننشست و این بار ولی عهدى خویشتن را به وى پیش نهاد كرد. در این جا نیز امام مى دانست كه منظور تامین هدف هاى شخصى مامون است ، لذا دوباره امتناع ورزید، ولى اصرار و تهدیدهاى مامون چندان اوج گرفت كه امام به ناچار با پیش نهادش ‍موافقت كرد.

طلیعه نور هدایت:

طبق آن چه مورّخان و محدّثان در كتاب هاى خود ذكر كرده اند و نیز روایات كلّى بر تایید آن وارد شده است :

مادر حضرت ابوالحسن ، امام علىّ بن موسى الرّضا علیه السلام ، از خانواده اى با شرافت و از زنان با فضیلت ؛ و نیز از جهت عقل و دین در بین زنان هم زمان خود مشهور بوده است .

این بانوى بزرگ وار، نسبت به فرایض الهى ، حتّى تمامى مستحبّات را انجام و مكروهات را حتّى الامكان ترك مى نمود؛ و به طور دایم مشغول ذكر و تسبیح خداوند متعال مى بود.

یكی از موضع گیری های امام رضا (علیه السلام)، مفاد سند ولی عهدی امام در مقابل توطdه هاى مامون است.

موضع گیرى هشتم (مفاد دست خط امام بر سند ولی عهدى ) به باور من آن چه امام در سند ولی عهدى نوشت نسبت به موضع گیری هاى دیگرش از همه موثرتر و مفیدتر بود.

امـام حـسـن عـلیـه السلام در مسند خلافت قرار داشت و معاویه به عنوان یك حاكم معترض بر ضد او قیام كرد، درست بر عكس امام حسین علیه السلام كه یزید بر مسند خلافت قرار داشـت و آن حضرت معترض بود.

شاید بزرگ ترین و مهم ترین کلام رسول گرامی اسلام در مورد ایشان این کلام باشد که حسن و حسین هر دو امام هستند چه قیام کنند و چه دست از قیام بردارند و خانه نشین باشند. این گونه حضرت رسول صلی الله علیه و آله آینده را دیده بود تا گروهی به عمل امام حسن(علیه السلام) اعتراض نکنند اما باز عده ای کلام رسول خدا را فراموش کردند و چه جسارت ها که به غریب مدینه روا نداشتند و این کلمات توهین آمیز از دشمنان اهل بیت نبود بلکه از دوستان بود که این خیلی سخت تر است.

با امام حسین(علیه السلام) در سایه قرآن

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) فرمود: «من دو چیز گران مایه در میان شما به یادگار می نهم: کتاب خدا و خاندانم. این دو هرگز از یک دیگر جدا نمی شوند تا آن که در قیامت کنار حوض کوثر بر من وارد آیند.» 1

طبق تصریح شیعه و سنی، قرآن کریم در موارد متعددی به مقام و موقعیت اهل بیت (علیهم السلام) و عصمت و طهارت و ولایت آن ها اشاره کرده است. در این فرصت، آن دسته از روایات سالار شهیدان حضرت ابی عبدالله الحسین(علیه السلام) درباره برخی از آیات قرآن کریم، که در خصوص اهل بیت عصمت (علیهم السلام) وارد شده، مورد توجه قرار می دهیم .