روز عرفه چنان اهمیت دارد که با شب قدر برابرى مى‌کند.
امام صادق(علیه السلام) فرمود: اگر شخصى گناهکار نتواند در شب‌هاى با برکت ماه رمضان بویژه شب‌هاى قدر، خود را معرض نسیم رحمت الهى قرار دهد و آمرزیده شود، او تا سال آینده بخشوده نمى‌شود مگر اینکه عرفه را درک کند و از امتیازات آن روز بهره‌ گیرد.اساسا برخى از گناهان جز در روز عرفه و در منطقه عرفات در جاى دیگر قابل بخشش نیست

روز عرفه را از این رو عرفه نامیدند که روز اعتراف به گناه است چرا که از حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه علیه پرسیدند كه چرا عرفات را عرفات نامیدند؟ حضرت فرمودند: جبرییل علیه السلام حضرت ابراهیم را در روز عرفه به جانب عرفات برد پس چون زوال آفتاب شد جبرییل گفت یا ابراهیم اعتراف كن به گناه خود و بشناس محل عبادت خود را پس از این جهت آن جا را عرفات نامیدند كه معرفت مناسک در این جا شد. (لوامع صاحبقرانى مشهور به شرح فقیه / ج‏7 / 38 )

اعضا و جوارح انسان چنان سنجیده و متناسب در جای خویش گنجانده شده اند که تصور صورت دیگری برای این امر محال است و از سوی دیگر این مجموعه ی عظیم سلولی چنان منسجم و مرتبط با یکدیگر عمل می‌نمایند که خلل در کار و عمل هر عضو، موجب بر هم خوردن نظم عمومی بدن و در نتیجه، به مخاطره افتادن سلامتی آدمی می شود.

اگر كسى بتواند در روز عرفه خود را به «عرفات» یا به كربلا برساند، بهترین مكانها را براى دعا انتخاب كرده است. و گویا این روز مختص به دعاست.