دهمین ثمره باغ ولایت و دوازدهمین نهال عصمت و طهارت و نخستین فرزند پیشوای نهم در مدینه، شهر نورانی پیامبر بزرگ وار اسلام، در محلی به نام «صریا» دیده به جهان گشود. میلاد با سعادت و پر برکتش بر تمامی دوست داران خاندان نبوّت و شیعیان جهان مبارک باد.
میلاد نورامام هادی علیه السلام سحرگاه روز پانزده ذی حجه قدم به عرصه گیتی نهاد تا وجود تاب ناکش روشنایی بخش تاریکی های جهل و بی ایمانی شود. نوزادی که در آینده ای نه چندان دور مایه سربلندی و افتخار اسلام شد.
امام دهم ادامه دهنده رسالت خطیر امامان ما قبل خویش بود.
محل ولادتدهمین ثمره باغ ولایت و دوازدهمین نهال عصمت و طهارت و نخستین فرزند پیش وای نهم در یکی از محلات مدینه، شهر نورانی پیامبر بزرگ وار اسلام، در محلی به نام «صریا» دیده به جهان گشود.
نام و القاب حضرتپدر بزرگ وارش او را به زیباترین نامی که در خاندان رسالت سابقه داشت نامید و نام «علی» بر وی نهاد. بعضی از القاب مبارک حضرت: هادی، ناصح عالم، فقیه، امین، عسکری، دلیل، فتّاح، نقی، و مرتضی است؛ چنان که امروز بیشتر شیعیان و دوست داران اهل بیت علیهم السلام حضرت را با لقب مشهور «هادی» می شناسند.
مادر حضرتحضرت هادی علیه السلام فرزند اول حضرت جواد علیه السلام است. مادر عزیز و مهربانش، سَمانه نام داشت و از شاهزادگان رومی بود که به اسارت لشکر مسلمانان درآمد و به عنوان «ام ولد» آزاد شد و افتخار همسری امام نهم را پیدا کرد. وی در نهایت فداکاری و دل سوزی و از بانوان صالح و درست کار و پاک دامن روزگار بود و از پشتیبانان سرسخت امامت و خلافت الهی و نسبت به مقام ولایت آشنا و آگاه بود.
زن و فرزندان امامحضرت هادى (علیه السلام) یك زن به نام سوسن یا سلیل و پنج فرزند داشته است .
1 - ابومحمد حسن علیه السلام ( امام عسكرى (علیه السلام) یازدهمین اختر تاب ناك ولایت و امامت است ) .
2 - حسین .
3 - سید محمد كه یك سال قبل از پدر بزرگ وارش فوت كرد ، جوانى بود آراسته و پرهیزگار كه بسیارى گمان مى‌كردند مقام ولایت به وى منتقل خواهد شد و قبر مطهرش كه مزار شیعیان است در نزدیكى سامرا مى‌باشد .
4 - جعفر .
5 - عایشه ، یا به نقل شادروان شیخ عباس قمى: " علیه " .
اخلاق حسنه امامپیش وایان معصوم علیهم السلام انسان های کامل و برگزیده ای هستند که به عنوان الگوهای رفتاری هدایت جامعه را به سوی خداوند عهده دار شده اند.
گفتار و منش امامان علیهم السلام، ترسیم "حیات طیبه" انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزش های الهی است.
امام هادی علیه السلام هم چون نیاکان خود در برابر ناملایمات بردبار بود و تا جایی که مصلحت اسلام ایجاب می کرد با دشمنان حق و ناسزا گویان و اهانت کنندگان به ساحت مقدس آن حضرت، با بردباری برخورد می کرد.
"بریحه" عباسی - که از سوی دست گاه خلافت به سمت امام جماعت مکه و مدینه منصوب شده بود- از امام هادی علیه السلام نزد متوکل شکایت کرد و برای او نوشت: اگر خواهان حفظ مکه و مدینه هستی ، "علی بن محمد" را از این دو شهر بیرون کن زیرا او مردم را به سوی خود خوانده و گروه زیادی از او پیروی کرده اند.
متوکل امام را از کنار حرم رسول خدا صلی الله علیه و آله تبعید نمود. هنگامی که امام از مدینه به سمت سامرا در حرکت بود، بریحه نیز همراه ایشان بود. در بین راه بریحه به امام گفت: تو خود می دانی که عامل تبعید تو من بودم. سوگند می خورم که چنان چه شکایت مرا نزد خلیفه ببری، تمام درختانت را در مدینه آتش می زنم، خدمت کارانت را می کُشم و چشمه های مزارعت را کور می کنم. بدان که این کارها را خواهم کرد. امام علیه السلام در جواب فرمود:
«نزدیک ترین راه برای شکایت از تو این بود که دیشب شکایت تو را نزد خدا بردم و من این شکایت را که بر خدا عرضه کردم نزد غیر او، از بندگانش نخواهم برد» .بریحه چون این سخن را از امام شنید، به دامن آن حضرت افتاد، تضرع کرد و از ایشان تقاضای بخشش نمود. امام فرمود: تو را بخشیدم. (اثبات الوصیة، مسعودی، صص 196-197)
منابع:
سایت ولی عصر (عج).
سایت موسسه جهانی سبطین (علیهماالسلام).
مجمع جهانی اهلبیت (علیهم السلام).
سایت امام هادی (علیه السلام).
منبع: تبیان
به روز شده: : ۱۳۹۱/۱۱/۲۳ ۱۵:۳۸
