بطور کلی باید گفت که قاتل حسین علیه السلام عنوانی است که شامل حال شمر ملعون، عمربن سعد ملعون، ابن زیاد ملعون و یزید و ... «علیهم لعنت الله» می شود.(1)
قلم قاصر از این همه پستیظلم و فسق و فجوری که یزید ملعون در ایام عمر خویش مرتکب شد. آنچنان زیاد و شنیع است که قلم از ذکر آنها قاصر است. ابن جوزی یکی از علمای اهل تسنن می نویسد که عده ای از اهل مدینه به شام رفتند. هنگامی که بازگشتند بسیار از یزید شماتت کردند و می گفتند از تزد کسی می آییم که دین ندارد، شراب می نوشد، طنبور می نوازد و سگ بازی می کند(2).
عبدالله بن حنظله نیز در احوال یزید چنین می گفت: همانا یزید مردی است که با مادران و دختران و خواهران خویش نکاح می کند و شراب می نوشد و نماز را ترک می کند(3).
سه سال خلافت ننگینیزید بن معاویه در سال اول خلافت خویش یعنی سال 61 هجری قمری واقعه جانسوز کربلا را به وجود آورد که شهادت امام حسین علیه السلام و 72 تن اصحاب باوفایشان و نیز اسارت زنان و دختران آن حضرت پس از عاشورا جملگی از مصائب واقعه کربلاست. در سال دوم خلافت وی واقعه حَره در مدینه اتفاق افتاد که در آن مردم مدینه قتل عام شدند و جان و مال و ناموس آنها تا سه روز مورد تجاوز سپاهیان یزید قرار گرفت. مدائنی روایت کرده است که بعد از آن واقعه از 1000 زن بی شوهر فرزند زنا متولد شد و به یک قولی ده هزار زن چنین بوده است.(4)
در سال سوم خلافت او سپاهیان شام شهر مکه را محاصره و اقدام به تخریب و آتش زدن خانه خدا کردند. در علت مرگ یزیدچد قول است؛ بعضی گفته اند که او به بلای ناگهانی هلاک شده است، اما برخی همچون شیخ صدوق می فرمایند: یزید شب با حالت مستی خوابید و صبح روز بعد مرده یافتیم در حالی که که بدن او تغییر کرده بود مثل آنکه بر آن قیر مالیده باشند. جسد نحض او را در باب الصغیر دمشق دفن کردند.(5)
2- مرگ موسی خلیفه عباسیدر چهاردهم ربیع الاول سال 170 هجری قمری موسی الهادی فرزند مهدی عباسی در بیست و پنج سالگی در شهر بغداد به جهنم واصل شد. وی به قساوت قلب، بی رحمی و شرارت نفس مشهور بود. خلافت او یک سال و سه ماه طول کشید.(6)
سید بن طاووس روایت می کند که موسی الهادی لشکر فرستاد و حسین بن علی بن حسن مثنی فرزند امام حسن مجتبی را که به صاحب فخ معروف بود با اصحابش شهید کرد. سر حسین را با اسیران به نزد او آوردند، هنگامی که نظرش بر آن سر افتاد اشعاری خواند سپس اسیران را یکی پس از دیگری می آوردند و او بعد از سرزنش و توبیخ دستور قتل آنها را صادر می کرد. خلاصه در یک روز جمع کثیری از اولاد امیرمومنان علی علیه السلام را به قتل رسانید.(7)
----------------------------------------
منابع:
1- اعلام الوری ج 1 ص 154، بحارالانوار ج 44 ص 309
2- تتمة المنتهی ص 76
3- تاریخ الخلفا ص 209
4- تذکرة الخواص ص 260
5- فیض العلام ص 216
6- تتمة المنتهی ص 276
7- منهج الدعوات ص 226
به روز شده: : ۱۳۹۳/۱۰/۲۲ ۱۷:۱۲