آن حضرت 17 روز پس از ورود به قم، با دلی شکسته و غسه داراز داغ پدر و فراق برادر، رحلت فرمودند.

در عزای آن حضرت شهر قم را یک پارچه غم و ماتم فرا گرفت. بدن مطهر آن حضرت را غسل داده و کفن کردند و به طرف باغ موسی بن خزرج –مکان فعلی حرم مطهر- آوردند. دو سوار نقاب دار از بیرون شهر آمدند و بر بدن آن حضرت نماز خواندند.

آن گاه داخل سرداب شده، بدن مطهر را دفن کردند و رفتند. کسی آنان را نشناخت. موسی بن خزرج آن باغ را وقف حضرت معصومه نمود و از بوریا و حصیر سقفی بر روی قبر مطهر آن حضرت قرار داد. این بنا بود تا این که زینب دختر امام جواد علیه السلام بر روی قبر شریف قبه ای بنا نهاد.

سپس جماعتی از دختران ائمه علیهم السلام در آن مکان دفن شدند. هنگامی که ام محمد دختر موسی بن محمد بن علی الرضا علیه السلام فوت کرد، در کنار آن حضرت دفن شد. بعد از آن میمونه خواهر ام محمد از دنیا رفت و آن بزرگ وار هم جنب ام محمد دفن شد. روی این دو قبر یک گنبد دیگر بنا کردند، به گونه ای که دو گنبد چسبیده به هم بر روی قبر حضرت فاطمه معصومه علیها سلام و ام محمد و میمونه بوده است.

به جز دختران حضرات معصومین، دو کنیز هم دفن شدند که در هنگام مرمت کف حرم مطهر در زمان ناصر الدین شاه، روزنه ای به سردابی پیدا می شود، چند زن صالحه وارد سرداب می شوند. پیکر پاک میمونه و دو تن از کنیزان را پس از هزار سال تر و تازه مشاهده می کنند. این سرداب جنب سرداب حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها قرار دارد (2).

مرحوم نمازی وفات آن حضرت را در 12 ربیع الثانی سال 201 هجری نقل کرده (3) و قول منسوب به شیخ حر عاملی هشتم شعبان سال 201 هجری است. امام صادق علیه السلام می فرمایند: قم کوفه صغیر است و بهشت دارای هشت در است که سه در آن از قم است. در آن شهر زنی از اولاد من رحلت می کند که اسمش فاطمه است و او دختر موسی بن جعفر علیه السلام است که به شفاعت او تمام شیعیانم داخل بهشت می شوند.(4)


----------------------------------------
منابع:
1- مراقد المعارف،ج2،ص163. زندگانی کریمه اهل بیت،ص83
2- بحار الانوار،ج60،ص219. اجساد جاویدان،ص105.
3- مستدرک سفینه البحار،ج8،ص257.
4- بحار الانوار،ج57،ص228.