امام اوست كه قايم بود به حجّت خويش
چراغ عاريت از ديگرى نگيرد وام

امام اوست كه داند رموز منطق طير
نه آن كه رهزن مردم شود به دانه و دام(1)

روشن است كه منظور باب فغانى از "نصّ كلام" و "حكم خدا و قول رسول" بيشتر غديرخم است. او مى گويد مولا على(علیه السلام) امامى است كه قايم به حجّت و نصّ و دليل است و هيچ نيازى به بيعت مردم ندارد.

ناگفته نماند كه بابا فغانى را در مدح امير غدير(علیه السلام) قصايد بسيارى است كه قصيده اى به اين مطلع شهرت فراوان دارد:

تا جهان بحر و سخن گوهر و انسان صدفست
گوهر بحر سخن، مدحتِ شاه نجف است


1.همان، ج2، ص690و691