امیر مومنان در شب های قبل از طریق ذی طوی با همراهان از مکه به سوی مدینه حرکت کردند و جاسوسان قریش هجرت آن بزرگوار و همراهانشان را به بزرگان خبر دادند.

گروهی از مشرکان برای برگرداندن حضرت امیر علیه السلام و همراهان ایشان حرکت کردند و در محل حنجنان با آن حضرت رو به رو شدند. سخنانی بین آنها رد و بدل شد، و وقتی ماموران قریش با قاطعیت و شجاعت امیر مومنان رو به رو شدند، از همان راهی که آمده بودند، بازگشتند. آنگاه حضرت و همراهان ایشان به راه خود ادامه دادند و راه طولانی بین مکه و مدینه را به سختی پیمودند. به طوری که وقتی به دهکده قبا رسیدند پاهایشان مجروح و خون آلود شده بود(1).

وجود مقدس پیامبر به استقبال آن حضرت شتافتند و ایشان را در آغوش گرفتند و هنگامی که پاهای مجروح او را دیدند چشمان مبارکشان پر از اشک شد. بدین ترتیب آن حضرت و همراهانش پس از سه روز به پیامبر ملحق و همگی به سوی مدینه رهسپار شدند(2).

2- مرگ معتصم عباسی
معتصم عباسی در دوازدهم ربیع الاول سال 227 هجری قمری در شهر سامرا به هلاکت رسید. سبب هلاکت او این شد که پس از حجامت تب کرد و با همان تب به جهنم واصل شد. معتصم مردی بسیار ظالم و فاسد بود و از علم و ادب بهره ای نداشت و به سادات آزارهای فراوانی می رساند. بزرگترین جنایت او مسموم نمودن امام جواد علیه السلام در سال 220 هجری قمری می باشد(3).


3- مرگ احمد بن حنبل
روز دوازدهم ربیع الاول سال 241 هجری قمری احمد بن حنبل رئیس مذهب حنبلی ها (یکی از مذاهب چهارگانه اهل تسنن) در 77 سالگی در بغداد از دنیا رفت و در همان شهر به خاک سپرده شد. جد وی ذوالثدیة رئیس خوارج نهروان بود که به دست امیرمومنان علی علیه السلام به درک واصل و به عذاب ابدی خداوند گرفتار شد(4).


---------------------------------------
منابع:
1- اعلام الوری ج 1 ص 149، بحارالانوار ج 19 ص 104
2- کامل ابن اسیر ج 22 ص 106.
3- تتمة المنتهی ص 327.
4- مراقدالمعارف ج 1 ص 120.