فياض لاهيجى(م1072ق):

در قصيده بلندى كه در مدح حضرت على(علیه السلام) به مطلع زير سروده است:

سزاى امامت به صورت، به معنى
علىّ ولى آن كه شاهست و مولى

پس از هفتاد بيت مى رسد به آنجا كه مى گويد:

به تنزيل شد "هل اتى" از چه مُنزَل
نبى را زِ "بلِّغ" چرا كرد عتبى

و پيداست كه مرادش از "بلّغ" آيه تبليغ ولايت است كه در غدير خم نازل شد. ملاعبدالرزاق فيّاض لاهيجى خود در ادامه همين چكامه چنين گويد:

به روز غدير از براى كه مى گفت
به بالاى منبر نبى "لست اولى"

براى كه بود اين كه گرديد صادر
حديثى كه نقل است در "طير مشوى"

چرا كرد امرِ سلامِ امامت
چرا اجر تبليغ شد حبّ قربى

كسى كاين فضايل مر او راست ثابت
كسى كاين دلايل در او هست مجرا

بود در امامت ز هر غير سابق
بود در خلافت ز هر غير اَحرى(1)


1. ديوان فيّاض لاهيجى، تصحيح امير بانوى كريمى، دانشگاه تهران، 1372ش، ص26