در روز بیست و هشتم ذی الحجه سال 63 هجری قمری واقعه اسف ناک حره در مدینه منوره به وقوع پیوست.(1) پس از واقعه جان سوز کربلا و شهادت امام حسین علیه السلام و نیز اسارت اهل بیت علیهم السلام، عده ای از مردم مدینه به منظور مشاهده روند حکومت یزید بن معاویه لعنه الله علیه راهی شام شدند.

آنان زمانی که به شهر مدینه بازگشتند، برای مردم از فسق و فجور بی اندازه یزید و درباریان او گفتند. مردم مدینه نیز کارگزار یزید، عثمان بن محمد بن ابی سفیان و مروان بن حکم و سایر مردان بنی امیه را از مدینه بیرون و با عبدالله بن حنظله بیعت نمودند. چون این خبر به شام رسید، یزید ملعون، مسلم بن عقبه را با لشکری فراوان به سوی مدینه فرستاد. لشکریان شام در سنگستان بیرون مدینه معروف به حره(که در یک میلی ( 1 روز آرام حرکت کردن کاروان، 1 میل است) مسجد النبی قرار داشت) با مردم مدینه وارد جنگ شدند و مردم شهر پس از دادن کشته های فراوان به داخل مدینه گریختند. لشکر شام در تعقیب آن ها وارد مدینه شدند. مسلم بن عقبه به مدت سه روز جان و مال و ناموس مردم این شهر را برای خود حلال نمود. از این رو لشکریان شام هم از این فرصت استفاده کرده و از هیچ جنایتی فروگزار نکردند، حتی برخی از آنان در مسجد النبی زنا کردند. حمله سپاهیان یزید به شهر مدینه به کشته شدن بیش از ده هزار نفر منجر شد و علاوه بر آن هزاران بچه از طریق زنا متولد شدند.(2)

----------------------------
منابع:

1-بحار الانوار،ج18،ص125. فیض العلام،ص132.
2-وقایع الایام،ص143.