حضرت سيد امير احمد علیه السلام ملقب به شاه چراغ و سيدالسادات الاعاظم، فرزند بزرگ وار امام موسي كاظم علیه السلام است. پسران امام هفتم علیه السلام بنا به مشهور، نوزده نفر می باشند. حضرت احمد بن موسی علیهما السلام و محمد بن موسی علیهما السلام از یک مادر که ام احمد خوانده می شد متولد گردیدند.
در ارشاد است که: وکان احمد بن موسی کریما جلیلا ورعا . وکان ابوالحسن موسی یجبه و یقدمه و وهب له ضیعته المعرفه بالیسریه و یقال الحمد بن موسی اعتق الف مملوک.
از جانب اسماعیل بن موسی علیه السلام روایت کرده فرمود: پدر بزرگوارم اولادش را برد به قریه ای از قرای مدینه و با جناب احمد بن موسی علیه السلام بیست نفر از خدم و حشم بودند که اگر احمد می ایستاد آن ها هم می ایستادند و اگر احمد می نشست، آن ها هم می نشستند(یعنی مقام ایشان بالا بوده که به احترامشان می ایستاده یا می نشستند).

در بدیع الانوار از لب الانصار نقل کرده که جناب احمد بن موسی کاظم علیه السلام هزار قرآن به خط خود تحریر نموده! در بغداد سکنی داشت، چون خبر شهادت حضرت رضا علیه السلام را شنید بسیار محزون شد و از بغداد خروج نمود. به جهت طلب خون برادرش، با او سه هزار نفر غلامان بودند و سه هزار نفر هم از اقوام و عشایر آن بزرگ وار به او ملحق شدند. آمد به جانب خراسان چون به قم رسید حاکم قم با لشکر زیادی برای جنگ از شهر قم خارج شد و با آن جناب درگیر شدند. جمع کثیری از سادات هاشمی و فاطمی شهید شدند، که مزار آن ها در قم مشهور است. آن جناب از قم حرکت کردند و به اسفراین آمدند که در ناحیه خراسان است. در میان دو کوه فرود آمد و قبرش در آن جا هست.

بعد صاحب بدیع الانوار می فرماید حق آن است، که آن جناب از خراسان مراجعت کرد و در شیراز وفات کرد. صاحب مجدی گوید که قبر احمد بقعه و گنبد طلا و صحن و خدمه بسیاری دارد و مرقد شریفش زیارت گاه عامه مسلمین است و ایشان از امامزاده هایی است که هم جلالت قدرشان معلوم است و هم موضع قبرشان.

و اما محمد بن موسی کاظم برادر ابوینی (پدر و مادر یکی بودند) جناب احمد بودند. در ارشاد است "و کان من اهل الفضل و الصلاح" و از کنیز رقیه بنت موسی بن جعفر روایت کرده که محمد بن موسی تمام شب را وضو می ساخت و نماز می خواند . بعد ساعتی می خوابید باز برمی خاست. صدای ریختن آب وضویش را می شنیدند . باز وضو می گرفت و تا صبح نماز می خواند، نشد که من او را ببینم و متذکر نشوم قول الله تعالی را که می فرمایند:" كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (سوره الذاریات-آیه17)" و در عمده المطالب است که ابراهیم الضریر ابن محمد بن موسی کاظم علیه السلام "فهو المعروف بالمجاب و قبره بالمشهد الحسین علیه السلام المعروف انتهی" و قبرشان در زاویه شمالی رواق مطهر حضرت سید الشهدا علیه السلام باشد و علی بن ابراهیم المجاب قبرشان در سیرجان کرمان است و جناب احمد المشهور به شاه چراغ و جناب محمد در شیراز مدفون هستند و از برای هر یک، یک بقعه گنبدی طلا و ضریح و حرم بسیار عالی می باشد که شیعیا ن به مرقد ایشان تبرک می جویند.


فضایل مادر حضرت شاه چراغ علیه السلام

علامه مجلسی در کتاب ((مراة العقول)) در شرح حدیث پانزدهم می گوید:

ام احمد مادر بعضی اولاد آن حضرت می بود و او داناترین، پرهیزگارترین و گرامی ترین زنهایش در نزد آن حضرت بود که اسرار خود را به وی می سپرد و اماناتش را نزد او ودیعه می نهاد.

در کتاب اصول کافی در باب ((امام در چه زمانی می داند امام است)) آمده است که حضرت امام موسی کاظم علیه السلام امانت سر به مهری به ام احمد سپردند و فرمودند بعد از شهادت من هر کس از اولاد من در طلب این امانت آمد خلیفه و جانشین من است. با او بیعت نما که جز خدا کسی خبر از این امانت ندارد. بعد از شهادت امام موسی علیه السلام حضرت امام رضا علیه السلام به نزد ام احمد آمدند و امانت پدر را طلبیدند. ام احمد به گریه افتاد و دانست که امام موسی کاظم علیه السلام شهید شده اند. پس آن بانوی محترم امانت را بر حسب وصیت آن حضرت به امام رضا علیه السلام تقدیم نمود و با ایشان به عنوان امام هشتم شیعیان بیعت کرد.


منابع:

منتخب التواریخ،باب نهم،ص522 (ذکر اولادهای حضرت موسی کاظم علیه السلام).
منتهی الامال،ج2،ص833 (ذکر اولاد حضرت امام موسی کاظم علیه السلام).
بدیع الانوار از لب الانصار، عمده الطالب، ارشاد شیخ مفید.