قاآنى شيرازى (1222ـ1270ق):

قاآنى شيرازى چندين غديريّه دارد كه در يكى از آن ها گويد:

گفت كه فردا مگر نه عيد غدير است
عيدى بادش چو بوى عود معطّر

در به چنين روزى از جهاز هيوبان
ساخت نشستنگهى رسول مطهّر

وصال شيرازى(1197ـ1262ق):
وصال شيرازى نزدیک به بيست مورد از غديرخم ياد كرده و غديريه هاى بلند و بالايى سروده است كه نقل همه در مجال اين مقال نمى گنجد.(1)

لطفعلى بيك آذر بيگدلى(1134ـ 1195ق):

شنيدم به فرمان حىّ قدير
على را پيمبر به روز غدير

به بالاى سر برد و با خلق گفت
كه تا چند از اين راز بايد نهفت

مير شمس الدين فقير دهلوى(1115ـ 1183ق):

با عنايت به آيه شريفه "اليوم اكملت لكم دينكم …" (مائده،3) گويد:

محمّد رفيع لامع (متولّد 1076ـ ؟ق):

محمّد رفيع بن عبدالكريم درميانى، متخلّص به "لامع" اشعار بسيارى در مدح حضرت امير(علیه السلام) دارد كه در ضمن يكى از آن ها گويد:

عاشق اصفهانى، محمّد (1111ـ 1181ق):

در چكامه اى به مطلع:

چند باشد از قضا فرمانده و فرمان پذير
در چمن زاغ سيه دل، در قفس، بلبل اسير

حزين لاهيجى(1103ـ 1181ق):

آن طاير قدسم كه چكد خون ز صفيرم
با درد و غم عشق سرشتند خميرم…

مستى مرا نيست به دنباله خمارى
پيمانه كش ميكده خمّ غديرم

نظيرى نيشابورى(م1083ق):

فراز منبر يوم الغدير، اين رمزيست
كه سر زحبيب محمّد، على برآورده

حديث "لحمك لحمى" بيان اين معنى ست
كه بر لسان مبارك پيمبر آورده

فياض لاهيجى(م1072ق):

در قصيده بلندى كه در مدح حضرت على(علیه السلام) به مطلع زير سروده است:

سزاى امامت به صورت، به معنى
علىّ ولى آن كه شاهست و مولى

صائب تبريزى (1016ـ1086ق):

قصيده اى را در تعمير تربت پاك نجف و آوردن نهرى از فرات به نجف به مطلع زير سروده:

منّت خداى را كه به توفيق كردگار
از ناف كعبه، چشمه زمزم شد آشكار