بدیهى است با ترسى كه خلفاى ستم گر از نفوذ ائمه علیهم السلام در جامعه و توجه و علاقه مردم به آن بزرگ واران ، داشتند ممكن نبود دست از امامان بزرگ وار ما بردارند و آنان را به حال خود بگذارند.
در مورد متوكّل اضافه بر این هراس كه دامن گیر همه گذشتگان او بود؛ كینه و دشمنى ویژه اش نسبت به خاندان امیرمومنان علیه السلام نیز بر مخالفت و سخت گیریش مى افزود؛ به همین جهت بر آن شد كه امام هادى علیه السلام را از مدینه نزد خود بیاورد و از نزدیك مراقب او باشد.
