بسم الله الرحمن الرحیم

هارون الرشید از امام موسی کاظم علیه السلام سوال کرد که «چرا شما خود را ذزیه رسول خدا می دانید و حال آنکه ذزیه از سوی پسر است نه از سوی دختر؟»

بسم الله الرحمن الرحیم

اکنون زمانی است که امام رضا علیه السلام به شهادت رسیده است و بسیاری از مردم و حتی علماء و بزرگان درباره امام پس از او دچار شبهه و تردید شده اند؛ چرا که سن فرزند او حضرت جواد علیه السلام، حدود هفت سال است و عموم مردم باور نمی¬کنند نوجوان هفت ساله¬ای بتواند امام و جانشین امام باشد.

محمود بن لُبید گوید : پس از آنکه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به شهادت رسیدند، فاطمه سلام الله علیها بر سر مزار شهیدان و از جمله حضرت حمزه رفته بود. حضرت را دیدم که آنجا نشسته وگریه می کند. چیزی نگفتم تا اینکه ساکت شد. جلو رفته سلام دادم و گفتم: ای بانوی زنان جهان! به خدا سوگند رگهای قلبم از گریه شما پاره شد. فرمود: ای ابوعمر گریه شایسته و سزاوار من است. من به مصیبت فقدان بهترین پدران، که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم باشد، گرفتار شده ام. ای وای! که چقدر مشتاق دیدار رسول خدایم. بعد این شعر را سرود:

آنگاه که کسی می میرد، از او کمتر یاد می شود. ولی به خدا سوگند که یاد پدر من از
هنگام مرگش بیشتر شده است .

«...موضوع شگفت انگیزتر و مصیبت هولناک تر، پس از انکار حق تو، غصب فدک بود از صدیقه طاهره، حضرت زهرا سرور زنان( علیها السلام). پس از آنکه گواهی تو و دو بزرگوار از نسل تو و عترت مصطفی(صلی الله علیه وآله) را رد کردند. در حالی که خدای متعال درجه شما را بالا برد و منزلت شما را بر امّت برتری داد، و فضیلت شما را آشکار کرد و از آلودگی زدود و پاک و پاکیزه نمو...»

امام به عنوان هادی امّت، به دنبال هدایت و گره گشایی از کار مردم است؛ فرقی نمی کند که حجّت الهی در چه شرایطی زندگی کند؛ خواه در فضایی نسبتاً باز، خواه در فضایی کاملا بسته و تحت نظر. امام حسن عسکری علیه السّلام که از سال 234 ق به همراه پدر بزرگوارش، امام هادی علیه السّلام در سامرّا به سَر می بردند، دوران سختی را می گذاردند امّا این سختی دوران، مانع هدایتگری ایشان نمی شود.

صلح حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه:
در بیست و ششم ربیع الاول سال 41 هجری قمری امام حسن مجتبی علیه السلام مجبور به پذیرش قرارداد صلح پیشنهادی معاویه شدند.

...

ورود حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به قم
یک سال پس از تبعید امام رضا علیه السلام از مدینه به مرو، حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها به همراه عده ای از برادرانشان به منظور دیدار و نیز تجدید عهد با امام زمان خویش راهی دیار غربت شدند.

پس از جنگ احد و شکست سپاه اسلام در برابر مشرکان قریش، فرصتی برای یهودیان مقیم مدینه پیش آمد تا بر ضد پیامبر اکرم و مسلمانان مدینه توطئه نمایند، از جمله این که قصد داشتند تا با ترفندهای خاص پیامبر اسلام را به داخل قلعه بنی نضیر بکشانند و به وی آسیب برسانند، لذا مسلمانان برای از بین بردن فتنه، قلعه آنها را محاصره نمودند. این محاصره پانزده روز طول کشید و بالاخره همه آنها وادار به تسلیم شدند و با پیامبر این گونه مصالحه کردند که از وطن خویش هجرت کنند و خانه های خود را در اختیار مسلمانان قرار دهند.

در هجدهم ربیع الاول سال اول هجری، یعنی در همان روزهای نخستین هجرت و پیامبر اکرم به مدینه آن حضرت دستور ساختن مسجدی را در همان مکانی که شتر ایشان در آنجا زانو به زمین زد، صادر نمودند.